راهنمای مناطق کشت قهوه کلمبیا

Wednesday، ۱۲ Amordaad ۱۴۰۱

قهوه احتمالاً برای اولین بار در سال 1723 توسط مسیحی ها به کلمبیا معرفی شد، اگرچه به طور اجتناب ناپذیری روایت های متفاوتی وجود دارد. به آرامی به عنوان یک محصول تجاری در مناطق مختلف کشور گسترش یافت، اما تولید آن تا پایان قرن نوزدهم قابل توجه نبود. تا سال 1912، قهوه تقریباً پنجاه درصد از کل صادرات کلمبیا را تشکیل می داد. کلمبیا ارزش بازاریابی و ساخت برند خود را نسبتاً زود تشخیص داد. خلق خوان والدز، کشاورز نماینده قهوه کلمبیا در سال 1958، شاید بزرگترین موفقیت آنها بود. خوان والدز و قاطرش به عنوان نماد قهوه کلمبیایی خلق شدند و روی کیسه های قهوه و همچنین در کمپین های تبلیغاتی مختلف ظاهر شدند که توسط سه بازیگر مختلف در طول سال ها به تصویر کشیده شدند. خوان والدز، به‌ ویژه در ایالات متحده، به نقطه‌ای برای شناخت تبدیل شد و به قهوه کلمبیا ارزش افزود. این شخصیت بر اساس موفقیت عبارات بازاریابی اولیه مانند "قهوه کوهستانی" و تبلیغ مداوم "100٪ قهوه کلمبیایی" به این معنی بود که کلمبیا در ذهن مصرف کنندگان در سراسر جهان متمایز خواهد شد. این بازاریابی توسط Federación Nacional de Cafeteros (FNC) انجام شده و همچنان ادامه دارد. این سازمان که در سال 1927 ایجاد شد، به ویژه در دنیای تولید قهوه غیرمعمول است. در حالی که بسیاری از کشورها سازمان هایی دارند که در صادرات و تبلیغ قهوه خود نقش دارند، تعداد کمی از آنها به اندازه FNC بزرگ و پیچیده هستند. این سازمان به عنوان یک سازمان غیرانتفاعی خصوصی برای دفاع از منافع تولیدکنندگان قهوه ایجاد شد و از طریق مالیات ویژه بر تمام قهوه های صادراتی تامین می شود. از آنجایی که کلمبیا یکی از بزرگترین تولیدکنندگان قهوه در جهان است، FNC بودجه خوبی دارد و به سازمانی دیوان سالار تبدیل شده است. این بوروکراسی شاید اجتناب ناپذیر باشد زیرا FNC اکنون از نظر فنی تحت مالکیت و کنترل 500000 عضو تولید کننده قهوه است. در حالی که FNC در نقش های آشکارتر بازاریابی، تولید و برخی از مسائل مالی درگیر است، دامنه آن به جوامع قهوه کار عمیق تر می شود و در ایجاد زیرساخت های اجتماعی و فیزیکی از جمله جاده های روستایی، مدارس و مراکز بهداشتی نقش دارد. علاوه بر قهوه در صنایع دیگری نیز سرمایه گذاری کرده است تا به توسعه و رفاه منطقه کمک کند.

FNC و کیفیت

اخیراً اصطکاک‌هایی بین FNC و بخش آگاه‌تر از کیفیت صنعت وجود داشته است، زیرا منافع درک شده توسط FNC از کشاورزان ممکن است همیشه به بهترین کیفیت ممکن در قهوه منجر نشود. FNC دارای یک بخش تحقیقاتی به نام Cenicafé است که گونه های خاصی را پرورش می دهد و بسیاری معتقدند که ترویج زیرگونه هایی مانند کاستیلو (Castillo) باعث ترجیح میزان باردهی به کیفیت فنجان شده است. می توان هر دو طرف بحث را دید، و از آنجایی که تغییرات آب و هوایی جهانی تأثیر فزاینده ای بر ثبات تولید کلمبیا دارد، بحث در برابر زیرگونه هایی که معیشت تولیدکنندگان را تضمین می کنند، حتی به قیمت از دست دادن کیفیت فنجان مشکل می شود.

قابلیت ردیابی

به عنوان بخشی از تبلیغ قهوه کلمبیایی، FNC اصطلاحات سوپریمو (Supremo) و اکسلسو (Excelso) را ایجاد کرد. این اصطلاحات فقط به سایز قهوه مربوط می شود و درک این نکته مهم است که آنها هیچ ارتباطی با کیفیت ندارند. متأسفانه این طبقه‌ بندی هرگونه قابلیت ردیابی را پنهان می‌کند، زیرا قهوه‌ای که به این روش به بازار عرضه می‌شود ممکن است از مزارع بسیار زیادی تهیه شود و قبل از الک مکانیکی تا درجه اندازه‌ بندی لازم، مخلوط شود. اساساً این قهوه عمومی است و نامگذاری آن هیچ کمکی برای خرید با کیفیت ندارد. بخش قهوه تخصصی صنعت برای حفظ قابلیت ردیابی کار کرده است، بنابراین زمانی که به دنبال چیزی فوق العاده لذت بخش هستید، مطمئن شوید که دانه ها از یک مکان متمایز می آیند، نه اینکه فقط اندازه خاصی داشته باشند.

مشخصات طعم

قهوه‌های کلمبیایی طیف وسیعی از طعم‌ها، از قهوه‌های سنگین‌ تر و شکلاتی ‌تر گرفته تا مربایی، شیرین و میوه‌ای دارند. طیف عظیمی از طعم ها در سراسر مناطق وجود دارد.

مناطق در حال رشد

جمعیت: 49,829,000

تعداد کیسه های 60 کیلوگرمی (132 پوند) در سال 2016: 14,232,000

کلمبیا مناطق رشد مشخصی دارد و قهوه‌های متنوعی تولید می ‌کند. چه قهوه‌های سنگین‌تر بخواهید یا چیزی پر جنب و جوش و میوه‌ای (یا چیزی در بین آن‌ها)، احتمالاً قهوه‌ای در کلمبیا وجود دارد که با این شرایط مطابقت داشته باشد. مناطق به جای سیاسی، از نظر جغرافیایی تعریف شده‌اند، بنابراین یافتن این که صفات مشترکی در قهوه‌های تولید شده در هر منطقه وجود دارد، غیرعادی نیست. اگر از یک قهوه از یک منطقه لذت می برید، احتمالاً از بسیاری از قهوه های دیگر لذت خواهید برد. درختان قهوه در کلمبیا هر سال دو برداشت دارند، برداشت اصلی و برداشت دوم که در زبان محلی به عنوان برداشت میتاکا (mitaca) شناخته می شود.

کائوکا (CAUCA)

این منطقه بیشتر به خاطر قهوه هایی که در اطراف Inza و شهر Popayán کشت می شود، شناخته شده است. Meseta de Popayán یک فلات مرتفع با شرایط رشد جذاب است که به واسطه ارتفاع، نزدیکی آن به خط استوا و کوه‌های اطراف، که قهوه را در برابر رطوبت اقیانوس آرام و بادهای جنوب محافظت می‌کند، فراهم می ‌کند. نتیجه، آب و هوای بسیار پایدار در طول سال است و این منطقه دارای خاک آتشفشانی قابل توجهی نیز می باشد. از نظر تاریخی هر سال یک فصل بارانی قابل پیش بینی و منفرد در ماه های اکتبر تا دسامبر وجود داشته است.

ارتفاع: 1700–2100 متر (5600–6900 فوت)

برداشت: مارس تا ژوئن (محصول اصلی) نوامبر تا دسامبر (محصول میتاکا (mitaca) )

زیرگونه ها : 21% تیپیکا، 64% کاتورا، 15% کاستیلو

والا دل کائوکا ((VALLE DEL CAUCA

دره کائوکا یکی از حاصلخیزترین مناطق کشور است که رودخانه کائوکا بین دو رشته کوه بزرگ آند می ریزد. این منطقه یکی از کانون های درگیری مسلحانه کلمبیا بود. به طور معمول در کلمبیا، اکثر مزارع بسیار کوچک هستند و این منطقه حدود 75800 هکتار زیر تولید قهوه دارد که بین 26000 مزرعه تحت مالکیت 23000 خانواده تقسیم شده است.

ارتفاع: 1450-2000 متر (4750-6600 فوت)

برداشت: سپتامبر تا دسامبر (محصول اصلی) مارس تا ژوئن (محصول میتاکا (mitaca) )

زیرگونه ها : 16% تیپیکا، 62% کاتورا، 22% کاستیلو

تولیما (TOLIMA)

تولیما یکی از آخرین دژهای گروه شورشی بدنام کلمبیا FARC است که کنترل این منطقه را تا همین اواخر حفظ کرده بود. تولیما در سال های اخیر از جنگ آسیب دیده است که دسترسی را دشوار کرده است. قهوه‌های باکیفیت این منطقه معمولاً از کشاورزان کوچک در بخش‌های بسیار کوچک از طریق تعاونی‌ها تهیه می‌شوند.

ارتفاع: 1200-1900 متر (3900-6200 فوت)

برداشت: مارس تا ژوئن (محصول اصلی) اکتبر تا دسامبر (محصول میتاکا (mitaca) )

زیرگونه ها: 9% تیپیکا، 74% کاتورا، 17% کاستیلو

هویلا (HUILA)

دپارتمان هویلا ترکیبی از خاک عالی و جغرافیای عالی برای کشت قهوه دارد و برخی از پیچیده ترین قهوه های کلمبیایی میوه محور از اینجا آمده اند. این منطقه بیش از هفتاد هزار تولید کننده قهوه دارد که بیش از 16000 هکتار زمین را پوشش می دهد.

ارتفاع: 1250-2000 متر (4100-6600 فوت)

برداشت: سپتامبر تا دسامبر (محصول اصلی) آوریل تا مه (محصول میتاکا (mitaca) )

زیرگونه ها: 11٪ تیپیکا، 75٪ کاتورا، 14٪ کاستیلو

کوئیندیو (QUINDIO)

Quindio یک منطقه کوچک در مرکز کشور، درست در غرب بوگوتا است. قهوه بخش فوق العاده مهمی از اقتصاد در اینجا است، زیرا این منطقه از سطح بالایی از بیکاری رنج می برد. با این حال، خطرات موجود در کشت قهوه، به دلیل تأثیرات تغییرات آب و هوایی و افزایش بروز بیماری‌های مؤثر بر گیاهان قهوه، بسیاری از کشاورزان را بر آن داشته تا به جای آن، مرکبات و آجیل ماکادمیا را پرورش دهند. Quindio محل پارک ملی قهوه است، یک پارک موضوعی که بر اساس تولید قهوه است. در پایان ماه ژوئن هر سال، شهرداری کالارکا از سال 1960 میزبان مهمانی ملی قهوه بوده است. این روز جشنی در موضوع قهوه است، از جمله مسابقه زیبایی ملی قهوه.

ارتفاع: 1400-2000 متر (4600-6600 فوت)

برداشت: سپتامبر تا دسامبر (محصول اصلی) آوریل تا مه (محصول میتاکا (mitaca) )

زیرگونه ها: 14% تیپیکا، 54% کاتورا، 32% کاستیلو

ریزارالدا (RISARALDA)

این یکی دیگر از مناطق با سابقه تولید قهوه است و در اینجا تعداد زیادی از کشاورزان متعلق به تعاونی ها هستند. قهوه نقش اجتماعی و اقتصادی مهمی را در این منطقه ایفا می کند و برای بسیاری شغل و اشتغال ایجاد می کند. در حالی که بسیاری از مردم در دهه 1920 اغلب برای کشت قهوه به این منطقه نقل مکان کردند، رکود اقتصادی در آغاز هزاره شاهد مهاجرت گسترده ای به مناطق دیگر و کشورهای دیگر بود. پایتخت همچنین یک مرکز حمل و نقل برای مناطق کالداس و کوئیندیو است و شبکه جاده ای بین بخشی به نام Autopista del Café (بزرگراه قهوه) شناخته می شود.

ارتفاع: 1300–1650 متر (4300–5400 فوت)

برداشت: سپتامبر تا دسامبر (محصول اصلی) آوریل تا مه (محصول میتاکا (mitaca) )

زیرگونه ها: 6% تیپیکا، 59% کاتورا، 35% کاستیلو

نارینو (NARIÑO)

برخی از مرتفع ترین قهوه های کلمبیا در نارینو کشت می شوند و همچنین می توانند از خیره کننده ترین و پیچیده ترین قهوه ها باشند. رشد قهوه در این ارتفاعات در بسیاری از مناطق چالش برانگیز است، زیرا گیاهان از «مرگ دوباره» رنج می برند. با این حال، نارینو به اندازه کافی به خط استوا نزدیک است که آب و هوا به اندازه کافی برای گیاهان قهوه مناسب است. اکثریت قریب به اتفاق چهل هزار تولید کننده نارینو، خرده مالکانی هستند که هر کدام کمتر از 2 هکتار دارند. بسیاری از آنها گروه ها و نهادهایی را برای حمایت از یکدیگر و تعامل با FNC تشکیل داده اند. در واقع، متوسط ​​اندازه مزرعه کمتر از 1 هکتار است و تنها 37 تولیدکننده در منطقه بیش از 5 هکتار زمین دارند.

ارتفاع: 1500-2300 متر (4900-7500 فوت)

برداشت: آوریل تا ژوئن

زیرگونه ها: 54٪ تیپیکا، 29٪ کاتورا، 17٪ کاستیلو

کالداس (CALDAS)

همراه با کوئیندیو و ریزارالدا، ایالت کالداس بخشی از محور رشد قهوه کلمبیا یا مثلث قهوه است. بین آنها بخش بزرگی از قهوه کشور رشد می کند. از نظر تاریخی، این قهوه یکی از بهترین قهوه های کلمبیا در نظر گرفته می شد، اما اکنون مناطق دیگر در این زمینه رقابتی تر هستند. این منطقه همچنین خانه Cenicafé، مرکز ملی تحقیقات قهوه است که توسط FNC اداره می شود. این یکی از مؤسسات پیشرو در جهان برای تحقیقات در تمام جنبه های تولید قهوه در نظر گرفته می شود و در اینجا است که تعدادی از زیرگونه های منحصر به فرد کلمبیا (مانند زیرگونه های کلمبیا و کاستیو مقاوم به بیماری) ایجاد شده است.

ارتفاع: 1300–1800 متر (4300–5900 فوت)

برداشت: سپتامبر تا دسامبر (محصول اصلی) آوریل تا مه (محصول میتاکا (mitaca) )

زیرگونه ها: 8% تیپیکا، 57% کاتورا، 35% کاستیلو

آنتیوکویا (ANTIOQUIA)

این بخش، زادگاه قهوه در کلمبیا و FNC است. این یک منطقه کلیدی در حال رشد با حدود 128000 هکتار قهوه است که بیشتر از هر منطقه است. قهوه توسط مخلوطی از املاک بزرگ و تعاونی های تولیدکنندگان کوچک تولید می شود.

ارتفاع: 1300-2200 متر (4300-7200 فوت)

برداشت: سپتامبر تا دسامبر (محصول اصلی) آوریل تا مه (محصول میتاکا (mitaca) )

زیرگونه ها: 6% تیپیکا، 59% کاتورا، 35% کاستیلو

کاندینامارکا (CUNDINAMARCA)

این بخش، پایتخت بوگوتا، یکی از مرتفع‌ترین پایتخت‌های جهان را در ارتفاع ۲۶۲۵ متری (۸۶۱۲ فوت) از سطح دریا، بالاتر از ارتفاعی که قهوه رشد می کند، احاطه کرده است. این دومین منطقه در کلمبیا بود که قهوه برای صادرات تولید کرد و تولید آن درست قبل از جنگ جهانی دوم به اوج خود رسید. در آن زمان حدود ده درصد از قهوه کشور را تولید می کرد، اما از آن زمان این درصد کاهش یافته است. در گذشته این منطقه دارای املاک بسیار بزرگی بود که در برخی از آنها بیش از یک میلیون درخت قهوه وجود داشت.

ارتفاع: 1400-1800 متر (4600-5900 فوت)

برداشت: مارس تا ژوئن (محصول اصلی) اکتبر تا دسامبر (محصول میتاکا (mitaca) )

زیرگونه ها: 35% تیپیکا، 34% کاتوررا، 31% کاستیلو

سنتاندر (SANTANDER)

این یکی از اولین مناطق در کلمبیا بود که قهوه برای صادرات تولید کرد. ارتفاع این منطقه کمی کمتر از برخی دیگر است، و این را می توان اغلب در قهوه ها تشخیص داد زیرا آنها بیشتر به سمت شیرین بودن می روند تا میوه ای و پیچیده. مقدار زیادی قهوه از این منطقه توسط اتحاد جنگل های بارانی تایید شده است و تنوع زیستی منطقه بسیار مهم تلقی می شود.

ارتفاع: 1200–1700 متر (3900–5600 فوت)

برداشت: سپتامبر تا دسامبر

زیرگونه ها: 15% تیپیکا، 32% کاتورا، 53% کاستیلو

سانتاندر شمالی (NORTH SANTANDER)

در شمال کشور، هم مرز با ونزوئلا، این منطقه خیلی زود تر از بقیه مناطق قهوه تولید می‌کرد و شاید اولین منطقه در کلمبیا باشد که قهوه کشت می‌کرد.

ارتفاع: 1300–1800 متر (4300–5900 فوت)

برداشت: سپتامبر تا دسامبر

زیرگونه ها: 33% تیپیکا، 34% کاتورا، 33% کاستیلو

سیرا نوادا (SIERRA NEVADA)

این منطقه دیگری در ارتفاعات پایین تر است، و دوباره قهوه های اینجا به جای سرزنده تر، سنگین تر هستند. قهوه در کوه های آند در این منطقه کشت می شود و دامنه های تپه های فوق العاده شیب دار (از پنجاه تا هشتاد درجه) چالش خاصی را برای کشاورزان ایجاد می کند. این نام که در بسیاری از کشورهای اسپانیایی زبان رایج است، به عنوان "کوه های برفی" ترجمه می شود.

ارتفاع: 900–1600 متر (3000–5200 فوت)

برداشت: سپتامبر تا دسامبر

زیرگونه ها: 6% تیپیکا، 58% کاتوررا، 36% کاستیلو

ترجمه و تدوین در آکادمی قهوه مونت

منبع : The World Atlas Of Coffee