همه چیز درباره قهوه کنیا
دوشنبه، ۱ اردیبهشت ۱۴۰۴
اولین واردات قهوه در این کشور مربوط به سال ۱۸۹۳ است زمانی که مبلغین مذهبی فرانسوی، دانه و درخت قهوه را از جزیره رئونیون به این کشور آوردند. کنیا در سال ۱۸۹۶ موفق به تولید و برداشت اولین محصول قهوه مخصوص خود شد. در آن زمان کنیا تحت استعمار بریتانیا بود به همین علت در ابتدا قهوه در املاک بزرگ تحت استعمار انگلستان تولید می‌شد و محصول حاصل در لندن فروخته می‌شد. در سال ۱۹۳۳ اما قانون قهوه به تصویب رسید و با تاسیس انجمنی اختصاصی برای صادرات و واردات قهوه تصویب شد که فروش قهوه به این کشور کنیا بازگردد. یک سال بعد قوانینی برای درجه بندی قهوه ایجاد شد تا به بهبود کیفیت کمک کند. اندکی پس از قیام مائو در اوایل دهه ۱۹۵۰، یک قانون کشاورزی برای ایجاد مزارع خانوادگی به تصویب رسید که طی آن کشاورزی در مزارع خانگی که تا آن زمان برای معیشت خانواده‌ها انجام می‌شد، با هدف کسب درآمد اضافه ادغام شد. این اقدام با عنوان طرح (سون نِرتون) شناخته شد، تصویب این قانون و مشخص شدن این طرح، شروع انتقال تولید قهوه از انگلستان به کنیا بود این کشور در حال حاضر یکی از بزرگ ترین تولیدکنندگان قهوه در دنیا است.
1 گیاه قهوه: گونه ها و شرایط رشد
صنعت قهوه کنیا عمدتاً بر دو گونه اصلی قهوه متمرکز است: عربیکا و روبوستا. قهوه عربیکا به دلیل طعم‌های پیچیده‌اش ارزشمند است
و سهم بیشتری از قهوه کشت شده در کنیا را در برمیگیرد، در حالی که روبوستا کمتر رایج بوده اما در برابر آفات و بیماری‌ها مقاوم تر است.
لینک مقاله "قهوه از کجا آمده؟ (پیدایش قهوه، زادگاه قهوه)"
1.1 ویژگی های طعمی قهوه کنیا
اسیدیته ملایم: اسیدیته ملایم این قهوه، آن را به یک نوشیدنی محبوب تبدیل کرده است.
طعم متوازن: این قهوه هارمونی متوازنی از شیرینی و تلخی قهوه را ایجاد می‌کند.
نوت طعمی میوه ای: قهوه کنیا نوت طعمی میوه‌ای مثل طعم میوه‌های گرمسیری، مرکبات (لیمو یا پرتقال شیرین) و میوه‌های بِری (مثل مویز یا توت سیاه) دارد.
عطر گلی: عطر گلی این قهوه مثل عطر رز، لاوندر یا یاسمین باعث تمایز این نوشیدنی شده است.
1.2 آب و هوا و جغرافیا
شرایط ایده‌آل برای کشت قهوه شامل ارتفاعات بالا، بارندگی مناسب و خاک آتشفشانی با زهکشی خوب است.
ارتفاعات کنیا، به ویژه مناطقی مانند نیری، کام وانگی، کریوچو و ناکورو، محیطی بهینه برای رشد قهوه فراهم می‌کنند.
1.3 زیرگونه‌های محبوب قهوه در کنیا
SL28 و SL34
این گونه‌ها که در برابر تنش های آبی مقاوم هستند، به دلیل اسیدیته مطلوب و طعم‌های میوه ای خود شناخته می‌شوند، به ویژه در بین تولیدکنندگان قهوه تخصصی محبوب هستند.
K7
تنها گونه سنتی قهوه کنیا که می‌تواند در برابربیماری ها مقاومت کند؛ این گونه اسیدیته بسیار ملایم و تنواری (body) بالایی دارد.
(باتیان) Batian
یک زیرگونه جدیدتر که توسط مؤسسه تحقیقات قهوه پرورش یافته است، باتیان در برابر بیماری‌ها مقاوم است و بازدهی بالایی دارد. همچنین نسبت به زیرگونه های SL28 و SL34 کیفیت مشابهی دارد.
(رویرو 11)Ruiru 11
این زیرگونه توسط کنیایی ها پرورش پیدا کرده و به علت توان کشت فشرده در مزارع، مورد علاقه کشاورزان است.
از معایب این زیرگونه می‌توان به کیفیت پایین نسبت به زیرگونه های دیگر و حساسیت آن به تنش های آبی اشاره کرد.
لینک مقاله "زیرگونه قهوه (COFFEE VARIETY) چیست؟"
2 کشت و برداشت
کشت قهوه در کنیا یک فرآیند دقیق است که شامل برنامه ریزی دقیق، کشت و نگهداری می‌شود. کشاورزان معمولاً برای افزایش تنوع زیستی و سلامت خاک، قهوه را به صورت کشت مخلوط و در کنار محصولات دیگر می‌کارند.
2.1 شیوه‌های کشاورزی
کشاورزان قهوه کنیایی از شیوه‌های پایدار مختلفی برای کشت استفاده می‌کنند؛ مثلا برای محافظت از گیاهان و بهود طعم قهوه از شیوه سایه پرور، برای کاهش استفاده از مواد شیمیایی از روش های کشاورزی ارگانیک، برای حفظ حاصلخیزی خاک از روش تناوب زراعی استفاده می‌شود.
2.2 تکنیک‌های برداشت
در کنیا، قهوه معمولاً به صورت دستی برداشت می‌شود تا اطمینان حاصل شود که فقط گیلاس‌های رسیده چیده می‌شوند.
این فرآیند پرزحمت برای تضمین کیفیت بسیار مهم است.
فصل برداشت معمولاً از اکتبر تا دسامبر (اواسط مهر تا اواسط دی) همزمان با باران‌های طولانی، رخ می‌دهد.
3 فراوری گیلاس قهوه
پس از برداشت، گیلاس‌های قهوه باید به سرعت فرآوری شوند تا از فساد جلوگیری شود. در کنیا معمولاً از روش فرآوری خیس استفاده می‌شود که باعث افزایش اسیدیته مطلوب (brightness) و شفافیت طمی قهوه می‌شود.
4 کنترل کیفیت
کنیا یک سیستم درجه بندی دقیق دارد که قهوه را به سطوح کیفی مختلف تقسیم می‌کند و در این میان، درجات AA ، AB و C شناخته شده ترین هستند. درجه‌ی AA نشان دهنده‌ی بالاترین کیفیت است و در بازار بین‌المللی بسیار مورد توجه قرار می‌گیرد.
5 صادرات قهوه کنیا
قهوه کنیا عمدتاً صادر می‌شود و این کشور یکی از تولیدکنندگان پیشرو قهوه در آفریقا به شمار می‌رود.
فرآیند صادرات شامل چندین روش کلیدی است:
5.1 سیستم حراج
قهوه کنیا از طریق یک سیستم حراج تحت نظارت دولت به فروش می‌رسد، که در آن خریداران برای دسته‌های مختلف پیشنهاد قیمت می‌دهند. این سیستم شفافیت و قیمت گذاری عادلانه برای کشاورزان را تضمین می‌کند.
5.2 بازار بین المللی
قهوه کنیا به دلیل طعم منحصربه فردش که اغلب دارای اسیدیته ای شبیه شراب و نت‌های میوه‌ای توصیف می‌شود، بسیار مورد توجه است. بازارهای اصلی صادرات شامل ایالات متحده، اروپا و ژاپن هستند.
6 از دانه تا فنجان
پس از صادرات قهوه، قبل از رسیدن به فنجان مصرف‌کننده، چندین مرحله‌ی تغییر را طی می‌کند. این مراحل شامل برشته کاری (Roasting)، آسیاب کردن و دم آوری است. هر مرحله متغیرهای متمایزی را وارد می‌کند که می‌تواند بر طعم نهایی تأثیر بگذارد.
7 چالش های بخش قهوه کنیا
صنعت قهوه کنیا با وجود شهرت جهانی خود، با چالش‌های متعددی روبرو است، از جمله تغییرات آب و هوایی، نوسانات قیمت و فرسایش بوته های قهوه.
7.1 تغییرات آب و هوایی
تغییر در الگوهای بارندگی و افزایش دما، تولید قهوه را تهدید می‌کند. کشاورزان با آزمایش گونه‌های مختلف و شیوه‌های کشاورزی متفاوت، در تلاش برای سازگاری هستند.
7.2 فشار های اقتصادی
نوسانات قیمت در بازار جهانی قهوه می‌تواند تأثیر بسزایی بر درآمد کشاورزان داشته باشد. بسیاری از آن‌ها از شیوه‌های تجارت عادلانه حمایت می‌کنند تا درآمد ثابتی داشته باشند.